Νίκαια. Ο Φόβος έχει ήδη νικήσει..

Εν αρχήν η προσευχή για τα αθώα θύματα. Η δική μας προσευχή απέναντι στην προσευχή των δολοφόνων περιμένοντας τη βασανιστικά χρονοβόρα ωρίμανση μιας θρησκείας που έχει τόσα κοινά με το παρελθόν της δικής μας. Το χρώμα του διπλανού είναι πλέον αρκετό για να θέσει ερωτήματα στο μυαλό μας αν κρύβει κάτι στην τσάντα του. Ο φόβος για την είδηση της επόμενης μέρας έγινε καθημερινότητα . Θα ψηλώσουμε κι άλλο τους φράχτες μας και θα νιώσουμε περισσότερη ασφάλεια περιμένοντας τη «νίκη» ενάντια στο κακό. Η αξία της ανθρώπινης ζωής θα συνεχίζει να κατρακυλά στο «Χρηματιστήριο των αξιών» μας ενώ οι εμμονές μας θα δυναμώνουν. Το «δεν φοβάμαι» θα γίνει κραυγή. Μόνο που θα είναι κραυγή για να την ακούσουμε εμείς οι ίδιοι και να απαλύνουμε το τρέμουλο μας. Ο φόβος έχει ήδη νικήσει, η ανθρωπότητα ξεγυμνώνεται και τα επόμενα αθώα θύματα είμαστε ήδη στο δρόμο προς τον παράδεισο που πιστεύουμε..

Tweet