Το να μη συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους δεν είναι ελιτισμός. Είναι ο μόνος δρόμος για βρεις την αυτοπεποίθηση και το κουράγιο να αντέξεις τον κομπλεξισμό των γύρω σου.Όλων εκείνων που δεν αντιλαμβάνονται αυτό που ο Καζαντζάκης έγραφε στην Ασκητική: «Κοίταξε τον εαυτό σου ανάμεσα στους ανθρώπους, λυπήσου τον. Μέσα στο θαμπό σούρουπο της ζωής αγγίζουμε ο ένας τον άλλον, ψαχνόμαστε, ρωτούμε, αφουκραζόμαστε, φωνάζουμε βοήθεια.»
Όλων αυτών που η ανασφάλεια τους ή καλύτερα το κόμπλεξ τους, τους οδηγούν στη μείωση της προσωπικότητας των άλλων για να νιώσουν καλύτερα, στην κολακεία για να κερδίσουν την εύνοια ή την κουτοπόνηρη εκδούλευση για να καλύψουν υπόγεια τον ατομικισμό τους νομίζοντας -ατυχώς- πως κρύβονται.
Όλων εκείνων που επιχειρούν να σε βάλουν σε σκέψεις αν η αστική σου ευγένεια είναι προτέρημα ή κατάρα κι αν το τίμημα του αυτοσεβασμού σου είναι μεγαλύτερο από ότι αντέχεις.
Μα τελικά, όσο κι αν σπάσεις, όσο κι αν λυγίσεις, αυτή η μη σύγκριση σου δίνει την ώθηση και σιγά σιγά ξανασηκώνεσαι. Γιατί απλά ζεις μέσα από τη ζωή σου και όχι μέσα από τις ζωές των άλλων..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου